
Bu sert huzursuzluk beni özgürleştiriyor. Bilinmezlik etrafımı sardığında kendimi evimde hissediyorum.
İnsan davranışının bir haritası yoktur.
Benim bir dinim varsa eğer, o da doğadır. “neresi benim kilisem olabilir, ibadetim nasıl olabilir” diye geçiriyordum içimden. Bir buzula tırmandım, dizlerimin üstüne attım kendimi ve ağzıma bir parça kar alıp erisin diye bekledim.
Ölüyü oynuyorum. Acıyı durduruyor.
Hepsini gördün ve bütün gördüklerini kendi küçük ekranında daima gözden geçirebilirsin. Işığı ve karanlığı, büyüğü ve küçüğü. Sadece aklında tut. Ne olduğunu gördün ve ne olacağını biliyorsun. Hepsini gördün - daha fazla görecek birşey yok.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder